Miód z mniszka, jak sama nazwa wskazuje, wytwarzany jest z charakterystycznych, żółtych kwiatów mniszka lekarskiego, popularnie znanego jako mlecz. Jest to jeden z najrzadziej występujących miodów w Polsce, wynika to z uwarunkowań klimatycznych obejmujących Polskę. To jeden z najsłodszych i aromatycznych miodów, bogaty w witaminy z grupy B i cholinę. Poznaj inne właściwości miodu z mniszka.
O właściwościach miodu z mniszka w paru punktach:
- sprawdza się w profilaktyce chorób wątroby oraz dróg żółciowych,
- wspomaga leczenie schorzeń serca, pęcherza, nerek, żołądka oraz dróg moczowych,
- jest źródłem biopierwiastków takich jak żelazo, mangan, potas czy fosfor – dlatego też miód z mniszka poleca się osobom z anemią,
- zawiera dużo witaminy B2 oraz C,
- ważnym składnikiem miodu z mniszka jest też cholina, której niedobór w organizmie może prowadzić m.in. do wysokiego poziomu ciężkiego cholesterolu LDL.
Barwa, smak i zapach miodu z mniszka
Miód z mniszka to prawdziwa rzadkość i niezwykły rarytas w świecie pszczelarstwa. Mniszek lekarski, znany pod pospolitą nazwą mlecz, kwitnie przede wszystkim w maju. I tu pojawiają się pewne trudności. Kwiaty mniszka najmocniej obfitują w nektar w upalne dni – tymczasem w naszym klimacie trudno o takie w okresie jego kwitnienia. Pszczoły nie zawsze więc mają możliwość zebrać odpowiednią jego ilość. Nowe przeszkody pojawiają się już na kolejnym etapie – pszczelarze często mają problem z pobieraniem przetworzonej już do postaci miodu substancji z ula. Dzieje się tak dlatego, że pszczoły lubią mniszkowy nektar i chętnie wykorzystują go jako własny pokarm.
Jeśli chodzi o barwę, smak i woń miodu mniszkowego, w dużym stopniu zależą one od czynników zewnętrznych – przede wszystkim od klimatu, w którym wzrastały dane miododajne rośliny. Zazwyczaj miód z mniszka przyjmuje barwę żółtopomarańczową, ale nie jest to reguła – jego odcienie mogą wahać się od jasnokremowego po pomarańczowy.
Miód mniszkowy pachnie bardzo intensywnie, podobnie jak jego kwiaty. Dzięki temu dość łatwo go rozpoznać, szczególnie jeśli wcześniej już się go skosztowało. W smaku miód z mniszka okazuje się bardzo słodki. Chętnie więc wykorzystuje się go nie tylko w celach leczniczych, ale i kulinarnych.
Miód z mniszka – właściwości lecznicze
Miód mniszkowy jest jednak nie tylko bardzo aromatyczny i słodki, ale też obfituje w substancje zbawienne dla naszego zdrowia. To doskonałe źródło biopierwiastków takich jak żelazo, mangan, potas czy fosfor – dlatego też miód z mniszka poleca się osobom z anemią. Oprócz tego jest bombą witaminową, szczególnie jeśli chodzi o zawartość witamin B2 oraz C. Ważnym składnikiem miodu z mniszka jest też cholina, której niedobór w organizmie może prowadzić do wysokiego poziomu ciężkiego cholesterolu LDL, bólów głowy, a w niektórych przypadkach także stanów lękowych. Ogólna kwasowość miodu z mniszka, jak wykazały badania litewskich naukowców, jest najniższa spośród wszystkich rodzajów miodu dostępnych na terenie Europy Środkowej.
Zastosowanie miodu z mniszka
Wymienione do tej pory właściwości miodu z mniszka nie wyczerpują, rzecz jasna, całego repertuaru jego możliwości, jeśli chodzi o nasze zdrowie i kondycję. Nic w tym zresztą dziwnego. Już sama nazwa rośliny, z której pochodzi – mniszek lekarski – świadczy o jego potężnej mocy. Wielu specjalistów uważa go za jeden z najzdrowszych rodzajów miodów dostępnych w naszym kraju.
Miód mniszkowy sprawdzi się doskonale przede wszystkim w profilaktyce chorób wątroby oraz dróg żółciowych. Jest skutecznym środkiem wspomagającym w leczeniu schorzeń serca, pęcherza, nerek, żołądka oraz dróg moczowych. Poza tym wzmacnia układ immunologiczny i pomaga zapobiegać infekcjom i stanom osłabienia organizmu. Miód z mniszka okaże się też niezastąpionym sprzymierzeńcem w stanach ogólnego wyczerpania organizmu, jak i leczenia ran i kontuzji (przyspiesza proces ich gojenia). To prawdziwy złoty środek niemal na każdą dolegliwość – warto więc mieć go w domowej spiżarni.
* Proszę pamiętaj, że wskazówki zawarte na naszej stronie nie mogą być potraktowane jako porada medyczna. Każda infekcja, objawy chorobowe oraz zastosowane leczenie powinny być konsultowane z lekarzem. Nawet kuracja naturalnymi produktami może być szkodliwa dla niektórych osób.