MIÓD WRZOSOWY: ciemny, mniej słodki, niezwykle cenny

Miód wrzosowy to wczesnojesienna odmiana ciemnego miodu, którą pszczoły produkują z kwiatów wrzosu.

Kolor i konsystencja tego rodzaju różnią się m.in. w zależności od tego, w jakiej postaci jest miód – to znaczy, czy zdążył skrystalizować czy jest jeszcze płynny. Barwa może być ciemno bursztynowa (miód płynny) aż po żółtopomarańczową (miód skrystalizowany). Jego barwa będzie też nieco jaśniejsza, jeśli pszczoły dodały do miodu nektary innych roślin.

Kolor, zapach, smak, konsystencja miodu wrzosowego

Ten gatunek charakteryzuje się galaretowatą konsystencją, dość wolno krystalizuje i z czasem – nawet po pełnej krystalizacji – nabiera postaci drobnoziarnistej, masłowatej.

Pachnie wrzosem, w smaku jest bardzo przyjemny, mniej słodki od innych gatunków, niektórzy twierdzą, że lekko cierpki.

Jest to przedstawiciel miodów ciemnych, choć barwa może się różnić w zależności od tego jak dojrzały jest miód.

Skład miodu wrzosowego

Miód wrzosowy zawiera sporo wody oraz związków koloidowych, które odpowiadają za jego galaretowatą konsystencję. Jest także bogaty we flawonoidy, które chronią nasze komórki m.in. przed starzeniem i degradacją.

Z witamin wymienia się witaminy: A, B2, B6, C i PP. Zawiera sporo żelaza (przoduje tu zaraz obok miodu gryczanego)

Właściwości i zastosowanie miodu wrzosowego

Miód ten ma działanie moczopędne, bakteriobójcze i przeciwzapalne. Z tego względu stosuje się go głównie w schorzeniach nerek, dróg moczowych i gruczołu krokowego. Pomocniczo warto zażywać go przy kamicy nerkowej i trudnościach z wydalaniem moczu.

Warto także korzystać z jego właściwości do leczenia schorzeń błony śluzowej jamy ustnej i gardła oraz w przewlekłym zapaleniu migdałków podniebiennych.

Więcej na temat miodu wrzosowego piszemy tutaj KLIK.